Spis treści

    1. Cierpienie: 1
    2. Dorosłość: 1
    3. Dzieciństwo: 1
    4. Obowiązek: 1
    5. Praca: 1
    6. Sługa: 1
    7. Zazdrość: 1

    Ignacy KrasickiBajki i przypowieściŹrebiec i koń stary

    1
    Dzieciństwo, Dorosłość, Zazdrość, Obowiązek, Praca, Sługa, CierpienieGdy starszych przybierano w pozłacane rzędy[1],
    Gniewał się młody źrebiec na takowe względy.
    Przyszła kolej na niego; z początku był hardy,
    Aż kiedy w pysku poczuł munsztuk[2] nader twardy,
    5
    Gdy jeźdźca przyszło dźwigać, znosić rzemień tęgi[3],
    Gdy go ściskać poczęły dychtowne[4] popręgi[5],
    W płacz nieborak; a stary: «Na co ten płacz zda się?
    Chciałeś — cierpże. Żal próżny, kiedy poniewczasie».

    Przypisy

    [1]

    rząd — sprzęt służący do dosiadania konia wierzchowego i kierowania nim, składający się z uzdy, siodła i czapraka. [przypis redakcyjny]

    [2]

    munsztuk — sprzęt stanowiący część uprzęży, złożony z wędzidła (kawałka metalu wkładanego koniowi do pyska) oraz mocowania z rzemieni, ściśle utrzymującego wędzidło na łbie konia; munsztuk służy do układania młodych koni, skłania je do podgięcia karku. [przypis edytorski]

    [3]

    tęgi — tu: gruby, mocny. [przypis edytorski]

    [4]

    dychtowny — ściśle i mocno opinający. [przypis redakcyjny]

    [5]

    popręg — część rzędu konia; rzemień biegnący pod brzuchem zwierzęcia i służący utrzymaniu siodła we właściwej pozycji. [przypis edytorski]