Spis treści

      Maria KonopnickaDamnataPamięci Ignacego Domejki

      1
      Odpłynąłeś nam za morze,
      Za dwoiste morze!
      Za to jedno tu, na ziemi,
      Za to drugie — boże.
      5
      A na jednem fale biją,
      Wicher po niem lata,
      A na drugiem wielka cisza,
      Cisza z po za świata.
      A na jednem, w blaskach słońca,
      10
      Łódź się rankiem chwieje,
      A na drugiem — noc wieczysta,
      Co nigdy nie dnieje.
      A na jednem w maszty białe
      Bujny wiatr podzwania,
      15
      A na drugiem — czarny żagiel
      Wiecznego rozstania.
      A na jednem serca biją,
      Łza powieki mroczy,
      A na drugiem — pielgrzym cichy
      20
      Ma zamknięte oczy.
      A to jedno, w ciszy nawet,
      Pełne głuchej wojny,
      A to drugie, nawet w burzy,
      Ocean spokojny.
      25
      A to jedno grób twój dzieli
      Od rodzinnej ziemi,
      A to drugie łączy ciebie
      Z duchami bratniemi.
      ………………………………
      30
      Bywaj! Bywaj pożegnany,
      Miły nasz tułaczu,
      Na tych obu morzach, gorżkich
      Od ludzkiego płaczu!