Kochowski, Wespazjan Hieronim Psalm XXXIII Sekuła, Aleksandra Kotwica, Wojciech http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/psalmodia-polska-psalm-xxxiii/ 2015-08-07 1771 Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl) na podstawie tekstu dostępnego w serwisie Wikiźródła (http://pl.wikisource.org). Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. xml pol text Fundacja Nowoczesna Polska Domena publiczna - Wespazjan Kochowski zm. 1700 Wespazjan Hieronim Kochowski, Trybut należyty wdzięczności wszystkiego dobrego dawcy Panu i Bogu, albo Psalmodya polska za dobrodziejstwa Boskie dziękująca, przez jednę najlichszą kreaturę roku pańs. 1693 napisana, a do druku podana roku pańs. 1695; wyd. Kazimierza Józefa Turowskiego, nakł. Wydawnictwa Biblioteki Polskiej, Kraków 1859. http://pl.wikisource.org/wiki/Psalmodia_polska/Psalm_XXXIII Barok Liryka Psalm http://redakcja.wolnelektury.pl/media/cover/image/4652.jpg Hands, Stefano Montagner@Flickr, CC BY 2.0 http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/4652 Wespazjan Kochowski Psalmodia polska Psalm XXXIII Usque quo Domine oblivisceris me in finemUsque quo Domine oblivisceris me in finem (łac.) --- Jak długo, Panie, całkiem nie będziesz o mnie pamiętał; Psalm 13..Psalm 12Psalm 12 --- w dzisiejszej numeracji np. wg. Biblii Tysiąclecia: Psalm 13. Dzięka za dolegliwości ojcowskiego nawiedzenia Dokądże, Panie, zapomnisz mię na końcu i czemu odwracacz oblicze Twoje od ciebie, już już ginącego. Ratunek Twój, kiedy najpotrzebniejszy, odszedł mię; a moc ukrzepiającaukrzepiający (daw.) --- pokrzepiający, wzmacniający. Twoja tak się ze mną obchodzi, jak gdy w ciężkim głodzie matka dziecko porzuci. Aczacz (daw.) --- aczkolwiek, jednakże. ci ja tak opuszczony uważam w duszy mojej sądy Twe sprawiedliweuważam (...) sądy Twe sprawiedliwe (daw.) --- uważam (...) za sprawiedliwe., i na nikogo, tylko na porywczy pochoppochop (daw.) --- pochopność, skłonność. mój do złego narzekam. Czegomczegom (...) chciał (daw.) --- konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: czego chciałem. sam chciał, to mam; a jakom robił, taka mię też i kara za grzechy potyka. Młodość, Uroda, GrzechBo gdy rozmyślam przeszłe dni młodości mojej, przypominam, że tam Choroba, Bóg, Karawłosów piększenie nie mogło być bez obrazy bożej i zgorszenia bliźniego. Za to teraz zrosły się w kupę jako strąki bobu rozkwitłego, a nierozplecione kędziory uczyniły ze mnie Nazarejczyka. I stąd mniemam czasem, żem zasiągnął od Samsona stroju albo żem tym znakiem na sędźtwosędźtwo a. sędztwo (daw.) --- także: sęstwo; sędziostwo, urząd sędziego. ludu jest bożego naznaczony. Jakoż widzę, że chociem od tego proroka laty daleki; do własności jednak włosów jego i moje wielką mają relacjąrelacją (daw. forma) --- dziś B. lp r.ż.: relację.. Bo jako w tamtych skryta moc taiła się ludzką niezmożona; tak i w moich uznawam niewypowiedzianej choroby ostrość, której żadne nie pomoże lekarstwo. I tak nie tylko podniósł róg nieprzyjaciel na głowie mojej; ale też i wewnątrz różnemi dolegliwościami ścisnął mi serce. Rzadka choroba, żeby mi nią nie dokuczył; i szczęśliwa część ciała, która by wolna była od uprzykrzonej afekcjiafekcja (daw.) --- skłonność, afekt; podrażnienie, pobudzenie; tu: chorobliwe podrażnienie jakiegoś organu.. Temi paroksyzmami pomięszana głowa nie dosyć czyni funkcji swojej; a co godzina alteracjąalteracja (daw.) --- wzburzenie, niepokój. pomięszany rozum prawie odchodzi od siebie. Wierzę, jeżeli czemem zgrzeszyłczemem zgrzeszył (daw.) --- konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: czem zgrzeszyłem; czymś zgrzeszyłem., to mi się w karę grzechu obraca; o jakoż słusznie z kołtonem rzekę: sprawiedliwyś Panie, gdy sądzisz, a dobrotliwy, gdy karzesz. Jużżejużże (daw.) --- konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że; znaczenie: już więc, już zatem. tedy siecz, pal i według upodobania Twego dotykaj, o Najwyższy; jeno ukarawszy docześnie, racz przepuścić na wieki. Oświeć oczy moje, abym kiedy nie zasnął w śmierci i żeby nie rzekł trapiący mię nieprzyjaciel: przemogłem. A ja i w najostrzejszych boleściach śpiewać Ci i wielbić imię Twe święte będę, ufając, że w tem nawiedzeniu ręki Twej, choć się zachwieję, podźwigniesz upadłego. I tak rozraduje się duch mój w Zbawicielu swoim; a ja wyznawać będę Panu, że który mię nawiedził bólem, ten mi dodał i cierpliwości. Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi świętemu etcetc. (łac.) --- skrót od et caetera: i tak dalej, i tym podobnie..