Venite exultemus Domino[1].
Psalm 94[2]
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu, uprzedźmy oblicze Jego z dziękczynieniem, a przez pieśni i hymny wychwalajmy niewysłowioną dobrotliwość Jego.
2Wojna, Religia, BógAlbowiem Pan jest Bóg wielki, który czyni wszystko z niczego; i król możny, który z ostatniej toni zgubionych wyratować może.
3Ten cię, zdesperowany Wiedniu, wydrze z ręki olbrzyma za gardło cię trzymającego; i zrazi[4] krwawą bestią[5] paszczekę na cię rozdzierającą.
4Który Konstantyna upewnił w znaku krzyża o zwycięstwie; ten i tobie pewno[6] hasło daje, że w tymże znaku prędkiego dostąpisz wybawienia.
5Podnieś oczy twoje na góry, a tam ujrzysz gęste chorągwie, z tem znamieniem w posiłek ci idące.
6Rzuć wzrokiem ile można na niebotyczne drzewami okryte skały; z których wielkim pędem wylatują mężni orłowie, na wybawienie twoje.
7Już, już Kara Mustafa, libickiego lwa szczenię, zajrzawszy krzyża, trwożyć sobą poczyna; i ono[7] Lucyperowej pełne pychy serce zbierać każe namioty.
8Już odjął świetną od zawoju forgę[8]; czy że się w drogę gotuje, czy głowę ułatwiając, po którą niezadługo stambulskie emiry przyjdą.
9Baszów i bellerbejów[9] hucznych tchórz obleciał; co żywo w drogę, gdy już ciężkie bazary, w srogiem zamieszaniu nazad[10] uchodzą.
10Działa i kartany[11] ich nie huczą, ale wyją, a wyrzucona minami ziemia na nichże leci, chcąc pogrześć jeszcze żyjących.
11Więc co wskok oblężeńcy[12] pójdźcie i upadajcie przed tronem Najwyższego; dziękujcie Panu, który was stworzył, i wielbijcie Go, który wam teraz powtórnie daje zbawienie.
12Dziś jeno[13] głos odsiecz niosących usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych bojaźnią; ale wdzięczni ratunku do nieba ręce podnoście.
13Wypadajcie młodsi i kto broń w ręku uniesie, na zdjęte strachem nieprzyjacioły[14]; a wy, starcy, i z niebitną[15] gawiedzią po blankach murów tryumfalny hymn zaczynajcie.
14I uczyńcie okrzyk wesoły, jako po wygranej bitwie, i niech publicznej radości ogniami Stefanowa wieża rozjaśnieje.
15Tak jako czasu Solimanowego od Wiednia odwrotu, gdzie ojcowie wasi doznali pomocy Pana zastępów.
16Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi świętemu etc[16].
Venite exultemus Domino (łac.) — Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu; Psalm 95 (94). [przypis edytorski]
forga (daw.) — pióropusz, jaki przypinano w XVI–XVIII w. do szyszaków rycerskich, łbów końskich, tu: stanowiący ozdobę turbana. [przypis edytorski]
bellerbej właśc. bejlerbej — tytuł namiestnika zarządzającego prowincją w Turcji osmańskiej; także: beglerbeg, beglerbej. [przypis edytorski]
kartan a. kartaun — większego kalibru działo oblężnicze do kruszenia murów, używane w XVI–XVII w. [przypis edytorski]