Spis treści

    Na wyjezdnem pod Wiedeń najjaśniejszemu Janowi Trzeciemu, królowi polskiemu, panu miłościwemu

    Wespazjan KochowskiPsalmodia polskaPsalm XXII

    Domine in virlute tua laetabitur rex[1].

    Psalm 20[2]

    Na wyjezdnem pod Wiedeń najjaśniejszemu Janowi Trzeciemu, królowi polskiemu, panu miłościwemu

    1

    Panie, w mocy Twojej rozweseli się król, a w dziełach wybawienia Twego wielką mu dasz do radości przyczynę.

    2

    Oto bohater do boku przypasuje miecz, aby wojował za Imię Twoje; bierze herbowną tarczę, aby odprawiał wojny pańskie.

    3

    Już na dzielny koń wsiada, i na rączym pegazie puszcza się w drogę; daj, Panie, rycerzowi Chrystusowemu szczęśliwe wszędzie powodzenie.

    4

    Przyjmij żądanie serca jego, które do Ciebie z góry upodobany wypuścił, i nie racz mu odmawiać, o co Cię prosił przed obrazem matki Twojej.

    5

    Boś go uprzedził natchnieniem, aby upadłe dźwigał chrześciaństwo[3]; dajże[4] mu i dalej moc dokazowania skutkiem, któryś wzniecił dobrą wolą, ratowania w umyśle.

    6

    Kiedy zdrowie i żywot za bracią swą niesie, przyjmijże[5], Panie, ofiarę tę, a uprzedź go w błogosławieństwie.

    7

    Oto bowiem bestia, która z nieba gwiazdy zmyka, na lud Twój paszczękę rozdarła; pomóż mu, o Boże, aby tak wielogłowę[6] hydrę ręka jego stłumiła.

    8

    Już bowiem czterdzieści dni blisko, jako ten Goliat[7] wyzywa lud boży na rękę, a nie obrał się nikt, kto by się oparł najezdnikowi.

    9

    Pierworodny Eliab[8] milczy, ale i drudzy poniemieli[9]; poszczęść, Panie, Dawida, że ugodzi kamieniem w czoło tego zuchwalca.

    10

    Bo on w Tobie, i w mocy Twojej ma nadzieję, o Najwyższy! Niechże przez ten instrument prawica Twoja zgładzi narody, które Cię w nienawiści mają.

    11

    Który najsłodszego Imienia Jezus językiem nie wzywa; ten od szabli wojującego króla niechaj starty będzie.

    12

    Umocnijże[10], Panie zastępów, ręce jego, i drogę do boju idącego prostuj; a przystawiony anioł niech w niebezpieczeństwie mocnym puklerzem piersi jego zakłada.

    13

    Pójdźże[11] szczęśliwie, królu, w mocy Boga zastępów, który w ognistym słupie przed tobą pójdzie, we dnie i w nocy.

    14

    Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi świętemu etc[12].

    Przypisy

    [1]

    Domine in virlute tua laetabitur rex (łac.) — Panie, król się weseli z Twojej potęgi; Psalm 21. [przypis edytorski]

    [2]

    Psalm 20 — w dzisiejszej numeracji np. wg. Biblii Tysiąclecia: Psalm 21. [przypis edytorski]

    [3]

    chrześciaństwo (daw. forma) — dziś popr.: chrześcijaństwo. [przypis edytorski]

    [4]

    dajże (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]

    [5]

    przyjmijże (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]

    [6]

    wielogłowę (daw. forma) — dziś B. lp r.ż.: wielogłową. [przypis edytorski]

    [7]

    Goliat — postać biblijna, wojownik filistyński olbrzymiego wzrostu (Księga Samuela podaje, że mierzył sześć łokci i jedną piędź, tj. ok. 3 m), postrach wojsk Izraela; zginął rażony pociskiem z procy z rąk młodego Dawida, późniejszego króla. [przypis edytorski]

    [8]

    Eliab — postać biblijna ze Starego Testamentu, najstarszy syn Jessego, brat Dawida. [przypis edytorski]

    [9]

    poniemieli — oniemieli; pozostają niemi, milczący. [przypis edytorski]

    [10]

    umocnijże (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]

    [11]

    pójdźże (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]

    [12]

    etc. (łac.) — skrót od et caetera: i tak dalej, i tym podobnie. [przypis edytorski]