Spis treści

Jarosław KlejnockiElegia na śmierć szczegółów. Wiersze wybraneVermeer maluje*

Kasi

Ach jakże zazdroszczą twoje przyjaciółki

sam pan Vermeer maluje cię w jasnej pracowni

pełnej dziwnych sprzętów więc znosisz niewygody:

tyle godzin w tej samej pozie pod ogromną mapą

siedemnastu prowincji w milczeniu z fanfarą ciężką

książką i uwierającym wieńcem na skroni. Żałujesz

tylko że nie pozwolą ci zatrzymać tej pięknej

szaty z błękitu ale nie martw się jest już

twoja na zawsze aż do końca świata.

I już miliony oczu będą patrzeć na ciebie

w zachwycie obojętnie z roztargnieniem w

zniecierpliwieniu z tęsknotą miłością. Jeszcze

o tym nie wiesz lecz przecież przecież przeczuwasz

przymknąwszy nieśmiało oczy zdziwiona dziewczynko.

Cóż za spokój cóż za niewinność choć tyle

nadejdzie słyszę huczące maszyny łoskot

wybuchów widzę otwarte do krzyku usta eksplodują

wzgórza kosmos oddala się coraz bardziej rozpadają

się kraje płonie mapa ginie gdzieś pamięć czernieją płótna.

Ale ciebie nie dotyka zimno jesteś wolna więc jaka

zazdrość jakie zachwycenie. Vermeer maluje; chrzęści

piasek w trybach zegarów.