Jarosław KlejnockiElegia na śmierć szczegółów. Wiersze wybraneStary człowiek płacze
II. Zaprzysiężony
1
Iść za miłością Taką która wybucha wodorowym grzybem
Wznosi i powala trony Iść za miłością która tka nieprzerwaną
nić jak jedwabnik Wykuwa złote detale Staje gdy trzeba przeciwko
całemu światu Żadnych kalkulacji Jest tak albo tak Iść za nią jakby
5wchodziło się w ogień (Wstrugę wodospadu)
Ach Zapomnieć o wszystkich uwikłaniach Narodzić się na nowo
Wstąpić
znów na ścieżkę życia Banalne sentymenty
Ale on już wie Będzie żałować ten który przeoczy Tymczasem mija
10całujących się Uśmiecha się do nich Płacze nad sobą
(czytał, och czytał Śliczną dziewczynę Hłaski)
