Spis treści

Jarosław KlejnockiElegia na śmierć szczegółów. Wiersze wybrane***

Śnieg po kolana Zamieć Z szuflą

w rękach odgarniam biały chaos

A jednak czegoś mi tu brakuje

Pomiędzy manną płatków

tłustych niemalże mięsnych

w zimnej poświacie księżyca

czując pot na karku na plecach

za uszami (on przywołuje doczesność,

każe pamiętać o teraz)

Przystaję nagle dotknięty

jakby ta noc miała ręce

I tak bezbronny jak gdyby

pozbawiony skóry Wydany

na łup Zdradzony Choć nie

wiem kto lub co jest zdrajcą

Więc szuflą śnieg zagarniając

Szybciej i szybciej wbrew mięśniom

protestujących bólem Zagłuszając

ból inny Z głębokości Ten który

przypomina że wszystko ma swoje

granice Że ciało można wyćwiczyć

Spinając dziś i zawsze

na moment

Bo śnieg jeśli tylko zechce

pokryje całość zasypie zawieje

I pozostawi nas niemych

Z szuflą bezradną na pokaz