Spis treści

Jarosław KlejnockiElegia na śmierć szczegółów. Wiersze wybranePlac Unii

Kasi

Znów to ulubione miejsce Małe wieżowce które

mogłyby stać na peryferyjnych ulicach Manhattanu

To ten niewielki stary świat I my w nim pomniejszeni

jak w trzeciorzędnym komiksie W zaintrygowaniu

szczęśliwi Niech i tak będzie Goniąc za spełnieniem

w każdym z gestów W każdej chwili gotowi na

skinienie losu

Moja ukochana stąpa na palcach pośród żarzących się

węgli Ona wie jak zaskarbić sobie życzliwość ludzi

bogów i zwierząt Ona wie Kroczy pewnie wśród mgieł

Idzie przez ciemny pokój Wiedzie ją instynkt Niewidoczna

pewna dłoń

A teraz ten plac Samochody suną ku nieznanym lądowiskom

Wszyscy zapętleni znają swój cel Każdy niepewny przystaje

na rozstajach

(A on tylko patrzy: niskie chmury przysiadają na gniazdach

gzymsów Mżawka całunem opatula strychy Intrygują go wielkie

budowy Światła dźwigów ruch niewidoczne pieniądze i ludzki

pot przemieniony w konstrukcje pełne żelaza stali i nadziei

On sam nie bardzo wie co ma z sobą począć jak począć siebie

Czerwono-żółte tramwaje mijają się na zakręcie W Supersamie

nie milknie gwar i czyjeś usta właśnie otwierają się na spotkanie

kolejnego hamburgera)

Moja ukochana rozumie więcej niż ja Nie dba i nie ufa-

oto jej doktryna Nie zadaje pytań I nie szuka przyczyn

Dostrzega piękno i pomija małość Dzwony grają na jej

Chwałę

Plac Unii Ale unie zostały zerwane Teraz: domy ruszają

po okręgu ronda Więc w środku karuzeli W oku ruletki

(Bez złudzeń) Moja gwiazda wciąż wiruje