Pjotr[1] JanickiNadal aksamit: lirykiKiedy pieśń świata wabi uczuciaDwa brzdęki

    1
    Smutku nie czekaj,
    już postaw nas na dnie nocy
    albo zanieś na obrzeża nocy,
    gdzie jest mniej więcej podobnie,
    5
    doświadczenie mości kuper na harfie wieczności
    i nie jest znowu takie niepoważne uczucie senności.
    Och, to co się przydarzyło pewnego maja na jeziorze,
    zstępuje w swój przesadny sposób:
    motyl jest taki ładny,
    10
    ptaki widoczne z daleka,
    jeśli wydymają żółte brzuszki
    a my płyniemy wystarczająco wolno.

    Przypisy

    [1]

    Pjotr — zapis zgodny z pierwszym wydaniem: Pjotr Janicki, Nadal aksamit: liryki, Agencja Wydawnicza Agar, Warszawa 2006. [przypis edytorski]