Stanisław JachowiczBajki i powiastkiKryś i Leoś

    1
    Leoś płakał nad książką, jednak się mozolił;
    Kryś niepomny na przyszłość, wesoło swawolił.
    Nadszedł wiek dojrzały, wszystko w spak obrócił
    Cieszył się Leoś z nauk, Kryś niebaczny smucił,
    5
    I westchnął poniewczasie, gdy mu głód dokuczył
    «O jakżem ja źle robił, żem się nic nie uczył!»