1. Poeta: 1
  2. Poezja: 1
  3. Sława: 1 2
  4. Twórczość: 1

Uwspółcześnienie: pyramid -> piramid, delphickich -> delfickich, Capitol > Kapitol, Vestalka -> westalka, Aquilony -> Akwilony. Skorygowano kolejność drugiego i trzeciego wersu w pierwszej strofie.

HoracyPieśń III, 30 (Exegi monumentum aere perennius…)Do Muzytłum. Lucjan Rydel

1
SławaStawiłem sobie pomnik trwalszy niż ze spiży[1],
Od królewskich piramid sięgający wyżej;
Ani go deszcz trwający, ani Akwilony[2]
Nie pożyją[3] bezsilne, ni lat niezliczony
5
Szereg, ni czas lecący w wieczności otchłanie.
Sława, TwórczośćNie wszystek umrę, wiele ze mnie tu zostanie
Poza grobem. Potomną sławą zawsze młody,
Róść[4] ja dopóty będę, dopóki na schody
Kapitolu[5] z westalką[6] cichą kapłan kroczy.
10
Gdzie z szumem się Aufidus[7] rozhukany toczy,
Gdzie Daunus[8] w suchym kraju rządził polne ludy,
Poeta, PoezjaTam o mnie mówić będą, że ja — niski wprzódy,
Na wyżyny się wzbiłem, i żem przeniósł pierwszy
Do narodu Italów rytm aiolskich wierszy[9].
15
Melpomeno[10], weź chlubę, co z zasługi rośnie,
I delfickim wawrzynem wieńcz mi włos radośnie.

Przypisy

[1]

spiża — dziś popr. spiż (D. lp.: spiżu), rodzaj brązu, stop o dużej trwałości. [przypis edytorski]

[2]

Akwilon (mit. rzym.) — bóg wiatru płn.; uosobienie gwałtownego, zimnego wiatru oraz w ogóle Północy jako strony świata; odpowiednik Boreasza w mit. gr. [przypis edytorski]

[3]

pożyć — tu: zmóc, zwalczyć, pokonać. [przypis edytorski]

[4]

róść (daw.) — rosnąć. [przypis edytorski]

[5]

Kapitol — wzgórze w Rzymie, na którym stała świątynia Jowisza, Junony i Minerwy. [przypis edytorski]

[6]

westalka (mit. rzym.) — kapłanka strzegąca świętego ognia w świątyni bogini Westy (patronki ogniska domowego) w staroż. Rzymie; westalki składały śluby czystości, nosiły biały strój i cieszyły się wielkim szacunkiem społecznym. [przypis edytorski]

[7]

Aufidus — dawna nazwa rzeki Ofanto w południowej Italii. [przypis edytorski]

[8]

Daunus (mit. rzym.) — jeden z królów Apulii. [przypis edytorski]

[9]

aiolskie wiersze — liryka eolska, grecka poezja liryczna. [przypis edytorski]

[10]

Melpomena (mit. gr.) — pierwotnie muza pieśni, później stała się muzą tragedii, z czego jest obecnie powszechnie znana, przedstawianą na koturnach, ze smutną maską tragiczną. [przypis edytorski]