- Dziecko: 1 
 
- Niebezpieczeństwo: 1 
 
- Ogień: 1 
 
 
Modernizacja pisowni: niem > nim. Dostosowano interpunkcję i pisownię wielką literą do obowiązujących zasad.
 
Heinrich HoffmannZłota różdżkaOkropna historia z zapałkamitłum. nieznany
 1
Była to wieczorna pora, 
Wyjechali wszyscy z dwora, 
W domu tylko pozostała
Z śliczną lalką Kasia mała.
 5Więc jak koza pląsa, bryka, 
Od kącika do kącika, 
To zaśpiewa, to podskoczy. 
Wtem pudeło małe zoczy
[1]. 
 
Pochwyciła, 
 10Otworzyła,
W nim zapałek pełno było. 
Myśli sobie: 
«Wiem, co zrobię! 
Będę mieć zabawkę miłą.
 
 15
Nikt nie patrzy, jestem sama, 
Pozapalam je, jak mama!»
Miauczek z Mruczkiem, mądre koty
Wyciągnąwszy łapki w górę, 
Proszą: «Kasiu! Nie czyń psoty. 
 20Miau, miau! Bo usłyszysz burę, 
Rzuć zapałki, bój się Boga! 
Bo się spalisz, Kasiu droga!»
Na głos kotków Kasia głucha
Sprawia figle niesłychane, 
 25Wciąż zapałki trze o ścianę, 
Cieszy się, że ogień trzaska. 
Ot! Zajrzyjcie do obrazka! 
Miauczek z Mruczkiem, mądre koty, 
Znów do Kasi łapki w górę: 
 30«Miau, miau! Kasiu! Nie czyń psoty,
 
Miau! Miau! Bo usłyszysz burę: 
Mama ruszać zabroniła, 
Bo się spalisz, Kasiu miła!»
Ale rada — nic nie nada: 
 35Kasia kotków ani słucha. 
Z iskry płomień wnet wybucha
I podskoczy do warkoczy; 
Pali rączki, nóżki, włosy, 
 40Pali buzię, nosek, oczy. 
Kotki wrzeszczą w niebogłosy: 
Miau! Miau! Gwałtu! Kasia gore
[2],
 
 
Miau! Ratunku, aby w porę! 
Z sikawkami śpiecznie, żywo. 
 45Gasić Kasię nieszczęśliwą! 
Miau! Miau! Miejcież zmiłowanie, 
Bo i śladu nie zostanie!»
I zgorzała Kasia cała, 
Garść popiołu pozostała
 50I trzewiczki jeszcze stoją, 
Smucą się nad Kasią swoją! 
Miauczek z Mruczkiem już nie skaczą,
Oni także Kasi płaczą: 
«Gdzie panienka nasza? Miau! 
 55Gdzie jej biedna mama? Miau!»
I tak płaczą nad dzieciną, 
Że strumieniem łzy im płyną.