Heinrich Hoffmann

Złota różdżka
Jędruś gapa
tłum. nieznany



Był to sobie Jędruś mały,
Dzieci gapiem go nazwały,
Bo się gapił wciąż do góry,
To na dachy, to na chmury,
A co przed nim, nie dbał o to,
Lazł na oślep w śmiecie, w błoto,
Nie uważał nic przed siebie,
Tylko patrzał het! po niebie.
Raz gdy z głową w tył zadartą,
Z gębą wzdłuż i wszerz otwartą,
Szedł nasz Jędruś zagapiony
Na gołębie czy na wrony,
Ani widział nicdobrego,
Że pies biegł naprzeciw niego.
Nikt nie krzyknął: «Strzeż się, mały!»
On też lazł jak ociemniały,
Aż pies wplątał się pod nogi,
I buch! oba w środku drogi.
Innym razem nasz ciemięga,
Znów oczami do chmur sięga,
Liczy gwiazdy czy też ptaki,
Co w powietrzne lecą szlaki.
Łatwo postrzec z niedaleka,
Że na ziemi płynie rzeka,
Ale Jędruś nie przed siebie,
Tylko patrzy het! po niebie;
Ot! Już z gapiowatą miną,
Jedną nóżką nad głębiną!
Młode rybki, przestraszone,
Uciekają w różną stronę,
Każda się swej mamy pyta:
«Co ma znaczyć ta wizyta?»
Bo kogóż nie dziwi w świecie
Takie nieuważne dziecię?
Jędruś gapia ciął po niebie,
A teraz się w wodzie grzebie.
Szczęściem chłopi go dostrzegli,
Na ratunek wnet przybiegli,
Uchwycili i po chwili
Gapia z wody wydobyli.
Teraz patrzcie, drodzy moi!
Kto nad rzeką smutnie stoi,
Czy to Jędruś, czy kto drugi?
Po nim woda płynie w strugi,
Na kaftanik nowiuteczki,
Na buciki, na majteczki.
Aj! Zmokł Jędruś niesłychanie,
Smutne, smutne miał śniadanie!
A cóż robią rybki młode?
Wypłynęły ponad wodę
I śmieją się bez litości
Z przemokłego jegomości.
Bo też Jędruś, powiem szczerze,
Tak wygląda, że śmiech bierze,
Trzęsie sie — a książki z teką
Płyną sobie het! daleko!




-----
Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnelektury.pl.
Wersja lektury w opracowaniu merytorycznym i krytycznym (przypisy i motywy) dostępna jest na stronie https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/hoffmann-jedrus-gapa/.

Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Wolne Lektury.

Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur.
Ten utwór jest w domenie publicznej.
Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3: https://artlibre.org/licence/lal/pl/
Fundacja Wolne Lektury zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.
Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur: https://wolnelektury.pl/info/zasady-wykorzystania/
Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki.

Tekst opracowany na podstawie: Heinrich Hoffmann, Złota różdżka, Warszawa : Wydaw. Tanich Książek dla Dzieci i Młodzieży, [1933] (Warszawa: „Pionier").

Wydawca: Fundacja Wolne Lektury

Publikacja zrealizowana w ramach biblioteki Wolne Lektury (wolnelektury.pl). Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego. 

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Aleksandra Sekuła.