• Spis treści
• Nota red.

Jacob i Wilhelm GrimmSiedmiośpiochytłum. Bolesław Londyński

SenByło raz trzech Siedmiośpiochów, którzy bez przebudzenia spali siedem lat z rzędu i dlatego otrzymali nazwę Siedmiośpiochów.

Gdy siedem lat upłynęło, obudził się najprzód[1] jeden, przetarł oczy, ziewnął potężnie i rzekł:

— Ryczy wół.

Po czym odwrócił się i zaraz zasnął.

Gdy jeszcze upłynęło lat siedem, obudził się drugi, przeciera oczy, ziewa potężnie i mówi:

— Nie, to była krowa.

Co powiedziawszy, odwrócił się znowu i zasnął.

Po siedmiu latach budzi się trzeci, przeciera oczy, ziewa potężnie i mówi, jak dwaj tamci:

„Jaki wół, co za krowa,

Och, gadacie puste słowa.

A człowiekowi przecie,

Spać nie dajecie!”.

SenTakimi byli Siedmiośpiochy, jeżeli się nie obudzili, to pewno śpią jeszcze dotąd.