Ginczanka, Zuzanna [Non omnis moriar...] Kozioł, Paweł Kopeć, Aleksandra Małecka, Urszula Ołtusek, Paulina Fundacja Nowoczesna Polska Współczesność Liryka Wiersz Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl) we współpracy z Muzeum Powstania Warszawskiego. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/ginczanka-przeciw-fali-kazali-ci-plynac-non-omnis-moriar Zuzanna Ginczanka, Wiersze wybrane, Czytelnik, Warszawa 1953. Domena publiczna - Zuzanna Ginczanka zm. 1945 2016 xml text text 2018-06-04 pol mpw Poezja https://redakcja.wolnelektury.pl/media/cover/use/7384.jpg Lwów, lipiec 1941. Młode kobiety wręczją kwiaty niemieckim żołnierzom, autor nieznany (ze zbiorów Narodowego Archiwum Cyfrowego), domena publiczna http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/7384/ Zuzanna Ginczanka Prop. okładki https://secure.flickr.com/photos/joansorolla/6781344149 Na końcu galerii utworu Canticum canticorum znajdują się skany Przedmowy. Być może warto ją przeczytać przy okazji redakcji merytorycznej. W razie wątpliwości wyjaśniam, że ,,Volksdeutsche" to po niemiecku liczba pojedyncza - a więc jeden ,,folksdojcz", dlatego tak a nie inaczej jest w przypisie. Liczba mnoga to ,,Volksdeutschen". Mam wątpliwości, czy dodawać przypis do "Chominowej" - wątpliwości natury etycznej, kobieta została skazana w roku 1948, na cztery lata, ale przecież nigdy nie wiadomo, jak było naprawdę i już się tego nie dowiemy. Również źródeł w internecie jest niewiele. Jednak jeśli zostanie podjęta decyzja, że tak, to może coś takiego: Zofia Chomin --- dozorczyni? kamienicy, w której ukrywała się Ginczanka, po wojnie sądzona i skazana na cztery lata więzienia za wydawanie ukrywających się Żydów. [Non omnis moriar...] Non omnis moriarNon omnis moriar (łac.) --- Nie wszystek umrę, (tj. nie umrę całkowicie), fragment pieśni III, 30 Horacego. --- moje dumne włości,/ Łąki moich obrusów, twierdze szaf niezłomnych,/ Prześcieradła rozległe, drogocenna pościel/ I suknie, jasne suknie pozostaną po mnie./ Zdrada, ŻydNie zostawiłam tutaj żadnego dziedzicaNie zostawiłam tutaj żadnego dziedzica --- tu i dalej nawiązania do wiersza Juliusza Słowackiego Testament mój.,/ Niech więc rzeczy żydowskie twoja dłoń wyszpera,/ ChominowoChominowa --- Zofia Chomin, dozorczyni kamienicy, w której ukrywała się Ginczanka, po wojnie sądzona i skazana na cztery lata więzienia za wydawanie ukrywających się Żydów., lwowianko, dzielna żono szpicla,/ Donosicielko chyża, matko folksdojczerafolksdojcz (z niem. Volksdeutsche) --- osoba nie posiadająca niemieckiego ani austriackiego obywatelstwa, wpisana na niemiecką listę narodową przez władze III Rzeszy../ Tobie, twoim niech służą, bo po cóż by obcym./ Bliscy moi --- nie lutnia to, nie puste imię./ Pamiętam o was, wyście, kiedy szli szupowcyszupowiec (z niem.) --- niemiecki policjant z Schutzpolizei, tj. policji prewencyjnej, formacji organizowanej w miastach powyżej 5000 mieszkańców.,/ Też pamiętali o mnie. Przypomnieli i mnie./ Niech przyjaciele moi siądą przy pucharze/ I zapiją mój pogrzeb i własne bogactwo:/ Kilimy i makaty, półmiski, lichtarze ---/ Niechaj piją noc całą, a o świcie brzasku/ ChciwośćNiech zaczną szukać cennych kamieni i złota/ W kanapach, materacach, kołdrach i dywanach./ O, jak będzie się palić w ręku im robota,/ Kłęby włosia końskiego i morskiego siana,/ Anioł, KrewChmury prutych poduszek i obłoki pierzyn/ Do rąk im przylgną, w skrzydła zmienią ręce obie;/ To krew moja pakuły z puchem zlepi świeżym/ I uskrzydlonych nagle w aniołów przerobi. Rok 1942