Spis treści

Lato: 1
Los: 1
Warszawa: 1
Zaświaty: 1
Żołnierz: 1

Konstanty Ildefons GałczyńskiPieśń o żołnierzach z Westerplatte

LosKiedy się wypełniły dni

i przyszło zginąć latem,

prosto do nieba czwórkami szli

żołnierze z Westerplatte [1].

Lato, Zaświaty, Żołnierz(A lato było piękne tego roku).

I tak śpiewali: — Ach, to nic,

że tak bolały rany,

bo jakże słodko teraz iść

na te niebiańskie polany.

(A na ziemi tego roku było tyle wrzosu na bukiety.)

W Gdańsku staliśmy tak jak mur,

gwiżdżąc na szwabską armatę,

teraz wznosimy się wśród chmur,

żołnierze z Westerplatte.

I ci, co dobry mają wzrok

i słuch, słyszeli pono,

jak dudnił w chmurach równy krok

Morskiego Batalionu.

I śpiew słyszano taki: — By

słoneczny czas wyzyskać,

będziemy grzać się w ciepłe dni

na rajskich wrzosowiskach.

WarszawaLecz gdy wiatr zimny będzie dął

i smutek krążył światem,

w środek Warszawy spłyniemy w dół,

żołnierze z Westerplatte.

Przypisy

[1]

Westerplatte — półwysep wchodzący w skład portu w Gdańsku, na którym państwo polskie miało prawo trzymać załogę wojskową i magazyny amunicyjne. W dniach 1–7 IX 1939 r. trwała obrona Westerplatte, atakowanego przez niemiecki okręt wojenny Schlezwig-Holstein, piechotę oraz samoloty. Załoga Westerplatte miała prawo poddać się po 24 godzinach, na mocy własnej decyzji bohatersko broniła się przez tydzień. [przypis redakcyjny]