1. Poetka: 1 2

Konstanty Ildefons GałczyńskiDwa paszkwile na Kociubińską Hermenegildę

I

1
PoetkaKociubińska pachnie dorszem,
Kociubińska Hermenegilda[1]
i pisze wiersze coraz gorsze,
i tych wierszy nikt nie wyda;
5
oczywiście, jak dobra babka
muszę ich słuchać, lecz gdy czyta,
nagle spada ze stołu karafka
i noc staje w biegu jak wryta;
więc ją biję laską po głowie.
10
Kociubińską Hermenegildę.
Ona: cy psyjdzies jutro? powiedz!
Ja: ze prawdopodobnie psyjdę.

II

PoetkaKociubińska ma dwie torebki,
a w tych torebkach kompletny chaos,
15
więcej: prawdziwy magiczny sklepik,
bo: i «Kuźnica»[2], i kakao,
i dorsz, i «Karenina Anna»[3]
z fotografiami dziewczyn z Bali[4],
zżółkły wycinek ze «Skamandra»[5],
20
że «nie będziemy drukowali»,
okładki jakichś książek Roju[6],
cztery obrazki prawie święte,
muszla, Zielona Gęś z «Przekroju»[7],
popodkreślana atramentem,
25
dwie gumy «z myszką»[8], dwa ramiączka,
próbka tapety tajemnicza,
list Osmańczyka[9], autograf Wionczka[10]
i wielki portret Turowicza[11].
Więc ją biję laską po głowie,
30
Kociubińską Hermenegildę.
Ona: cy psyjdzies jutro? powiedz!
Ja: ze prawdopodobnie psyjdę.

Pierwodruk: „Odrodzenie” 1946, nr 29.

Przypisy

[1]

Hermenegilda Kociubińska — fikcyjna postać groteskowej poetki „hermetyczno-sympatycznej”, występująca w satyrycznych tekstach Gałczyńskiego, m.in. w cyklu miniatur Teatrzyk Zielona Gęś. [przypis edytorski]

[2]

„Kuźnica” — tygodnik społeczno-literacki, wyd. w latach 1945–1950, początkowo w Łodzi, następnie w Warszawie. [przypis edytorski]

[3]

Anna Karenina — klasyczna powieść psychologiczna rosyjskiego pisarza Lwa Tołstoja, wyd. 1875–1877. [przypis edytorski]

[4]

Bali — wyspa w Indonezji, ośrodek kultury i sztuki. [przypis edytorski]

[5]

„Skamander” — polskie czasopismo literackie, założone przez grupę poetycką o tej samej nazwie, wyd. w latach 1920–1928, a następnie 1935–1939. [przypis edytorski]

[6]

Rój, właśc. Towarzystwo Wydawnicze „Rój” — największe w okresie międzywojennym wydawnictwo beletrystyki w Polsce, publikujące głównie tanie książki na niskim poziomie edytorskim. [przypis edytorski]

[7]

Zielona Gęś z „Przekroju” — groteskowe miniatury dramatyczne Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego z cyklu Teatrzyk Zielona Gęś, publikowane na ostatniej stronie tygodnika „Przekrój” w latach 1946–1950. [przypis edytorski]

[8]

dwie gumy „z myszką” — gumki do ścierania z obrazkiem myszki. [przypis edytorski]

[9]

Osmańczyk, Edmund (1913–1989) — polski publicysta, dziennikarz, politolog i polityk, wielokrotny poseł na sejm PRL, członek Rady Państwa (1979–1980), senator I kadencji (1989–1991). [przypis edytorski]

[10]

Wionczek, Mieczysław (1918–1988) — polski dziennikarz, korespondent PAP; opisywał sytuację na Dolnym Śląsku bezpośrednio po zakończeniu działań wojennych, relacjonował proces w Norymberdze oraz amerykańskie doświadczenia z eksplozjami atomowymi na atolu Bikini, publikował m.in. w „Przekroju”, w „Kuźnicy” i „Odrodzeniu”. [przypis edytorski]

[11]

Turowicz, Jerzy (1912–1999) — polski dziennikarz i publicysta, redaktor naczelny „Tygodnika Powszechnego” (1945–1953 i 1956–1999), katolickiego czasopisma o tematyce społeczno-kulturalnej i politycznej. [przypis edytorski]