Jan KochanowskiFraszki, Księgi wtóreO Koźle[1]
1
PijaństwoKozieł, kto go zna, piwszy do północy,
Nie mógł do domu trafić o swej mocy;
Ujźrzawszy kogoś: „Słuchaj, panie młody,
Proszę cię, nie wiesz ty mojej gospody?”
5A ten: „Niech cię znam, tedy się dowiewa
[2].”
„Jam — pry — jest Kozieł.” „Idźże spać do chlewa!”