Jan KochanowskiFraszki, Księgi wtóreNa toż[1]

    1
    Gładkość od ciebie, Wenus, ale nie trwa w mierze,
    Bo co ty dasz, to zasię z nienagła czas bierze.
    Ponieważ tedy widzę, że mię twój dar mija,
    Weźmiż i świadka daru swego, o Pafija!

    Przypisy

    [1]

    Utwór odnosi się do fraszki z Ksiąg wtórych pt. Ofiara (Pafijej swe zwierciadło Lais poświęciła…). [przypis edytorski]