Jan KochanowskiFraszki, Księgi trzecieO Mikoszu[1]

    1
    Mikosz kota przeciągnął, Jan się rzezał w koszu[2];
    I rzecze ten pośledni: „Powiedz mi, Mikoszu,
    Wonczas gdyś kota ciągnął abo snać kot ciebie,
    Gdzieś był stryczków tak prędko dostał ku potrzebie?”
    5
    Mikosz na to: „Dadzą mnie powrozów, gdy proszę,
    Bo, pięknie wysuszywszy, cało je odnoszę;
    Lecz ty, bracie, inaczej z ludźmi się sprawujesz,
    Pożyczywszy porzeżesz wszytko i popsujesz.”

    Przypisy

    [1]

    Anegdotę cytuje również Górnicki w II księdze Dworzanina polskiego. [przypis redakcyjny]

    [2]

    Jan się rzezał w koszu — ośmieszająca kara: winny, zawieszony w koszu nad rzeką lub błotem, chcąc się uwolnić musiał przeciąć sznury i wpaść wraz z koszem do wody. [przypis redakcyjny]