1. Kwiaty: 1
  2. Miłość: 1
  3. Obrzędy: 1

Jan KochanowskiFraszki, Księgi trzecieDo miłości

1
MiłośćMatko skrzydlatych Miłości[1],
Szafarko trosk i radości,
Wsiądź na swój wóz uzłocony,
Białym łabęciom zwierzony[2]!
5
Kwiaty, ObrzędyPuść się z nieba w snadnym biegu,
A staw się na wiślnym brzegu,
Gdzie ku twej ćci ołtarz nowy
Stawię swą ręką darnowy.
Nie dam ci krwawej ofiary,
10
Bo co mają srogie dary
U boginiej dobrotliwej
Czynić i światu życzliwej?
Ale dam kadzidło wonne,
Które nam kraje postronne
15
Posyłają; dam i śliczne
Zioła w swych barwach rozliczne.
Masz fijołki, masz leliją.
Masz majeran i szałwiją,
Masz wdzięczny swój kwiat różany,
20
To biały, a to rumiany.
Tym cię błagam, o królowa
Bogatego Cypru, owa
Abo różne serca zgodzisz,
Abo i mnie wyswobodzisz.
25
Ale raczej nas oboje
Wzów pod złote jarzmo swoje;
W którym niechaj ci służywa[3],
Póki ja i ona żywa.
Przyzwól, o matko Miłości,
30
Szafarko trosk i radości!
Tak po świecie niechaj wszędzie
Twoja władza wieczna będzie!

Przypisy

[1]

skrzydlatych Miłości — Amorków. [przypis redakcyjny]

[2]

wóz… białym łabęciom zwierzony — Wenus wyobrażano na wozie zaprzężonym w gołębie lub łabędzie. [przypis redakcyjny]

[3]

służywa (starop. liczba podwójna) — (niechaj ci) służymy. [przypis edytorski]