Gustaw EhrenbergDźwięki minionych latZachwycenie

    (Z Wiktora Hugona)

    I usłyszałem głos wielki.

    Apocalipsis

    1
    Sam jestem. Tutaj gwiazdy ścielą nocy łoże,
    Niebo jest bez obłoków, bez okrętów morze;
    Oko w tyle zostawia twory rzeczywiste,
    Tymczasem lasy, góry, całe przyrodzenie,
    5
    Wybaduje przez ciemne, pomieszane pienie,
    Spienione morze i niebo gwiaździste.
    I natychmiast gwiazd złotych niezliczone szyki
    Rzekły, skłoniwszy swój ognisty wian,
    I natychmiast fal modrych niewstrzymane kręgi
    10
    Rzekły, stoczywszy kołysane wstęgi:
    Oto Bóg! oto Bóg! oto Pan!