Spis treści

      Gustaw EhrenbergDźwięki minionych latPieśń wiślańska

      1
      Szum wśród wiślańskich łamie się fal,
      Cichszą już nutą zapada w dal;
      Moję téż lutnią dźwiękiem Bogdana
      Z lekka kołysze myśl obłąkana.
      5
      Każdy błędniejszy, niezwykły szał,
      Moc czarodziejską jak gdyby miał,
      Brzęczy po strónach, a głos w dolinie
      Brzęczy i z Wisły nurtami płynie.
      Płynie nurtami i staje tam
      10
      Myślą, gdziem często błąkał się sam,
      Staje, poznaje, z przeciągłém drzeniem
      Wita ostatniém kraj swój wejrzeniem.
      Tamto nad brzegiem Wisły mój kraj,
      Równy, zielony, ziemskito raj!
      15
      Uczuć tysiące, wspomnień tysiące,
      Skacze po każdéj sciéżce i łące.
      Błonie kwiecone, długie jak step,
      W górze niebieski, przejrzysty sklep,
      W pośród doliny Wisła, jak tęcza,
      20
      Mile zielone łąki obręcza.
      Wyspa, wśród błoni posępny bór,
      Drzewy wszystkiemi szumiący w chór;
      W dali zwalona stara ruina
      Dzieje ubiegłe jeszcze wspomina.
      25
      Co tam!.. rzuciłem listek wśród fal,
      Listek popłynął z Wisłą gdzieś w dal.
      Ja pomyślałem: listku kochany,
      Może ty ujrzysz domowe ściany.
      Listek jak człowiek, o! biédny liść,
      30
      Z Wisłą w głąb morza musi on iść.
      Co tam!.. ot lutnia! Niezgodne tony
      Wisłą posyłam w dalekie strony.