Spis treści

    1. Grób: 1
    2. Miłość niespełniona: 1
    3. Przemijanie: 1
    4. Śmierć: 1

    Pisownia: biedz > biec, czem > czym.

    Charles BaudelaireWyrzut pośmiertnytłum. Bronisława Ostrowska

    1
    Grób, ŚmierćKiedy nareszcie zaśniesz, piękna pomrocznico[1],
    W głębinie mauzoleum czarno-marmurowej,
    Co wystarczy ci tedy[2] za strojną alkowę[3],
    I kiedy dół wilgotny ci będzie łożnicą[4].
    5
    Miłość niespełniona, PrzemijanieKiedy zimnym uściskiem marmury pochwycą
    Piersi twej cud i serce twoje purpurowe…
    Gdy wzbronią mu snów dawnych żądną snuć osnowę[5],
    A stopom biec gościńców miłosnych tęsknicą[6]…
    Mogiła, powiernica snów moich tajemnych,
    10
    (Bowiem mogiła zawsze poecie jest zwierna[7])
    W tych nocach, co nie znają snu — długich i ciemnych,
    Rzeknie: Cóż ci, miłości kapłanko niewierna,
    Żeś nie zaznała — za czym płaczą zmarłych oczy?
    I czerw[8] ci jak serdeczny wyrzut — ciało stoczy[9].

    Przypisy

    [1]

    pomrocznica (neol.) — rzecz. utworzony od rzecz. mrok. Określenie kobiety, kojarzonej z mrokiem i śmiercią. [przypis edytorski]

    [2]

    tedy (daw.) — więc. [przypis edytorski]

    [3]

    alkowa (daw.) — sypialnia. [przypis edytorski]

    [4]

    łożnica (daw.) — łóżko, łoże, sypialnia. [przypis edytorski]

    [5]

    osnowa — tu: nici, linie. [przypis edytorski]

    [6]

    tęsknica (daw.) — tęsknota. [przypis edytorski]

    [7]

    zwierny — tu: wierny, rozumiejący, życzliwy. [przypis edytorski]

    [8]

    czerw (daw.) — larwa, robak. [przypis edytorski]

    [9]

    stoczyć — tu: przeżreć. [przypis edytorski]