Tadeusz Boy-Żeleński Słówka (zbiór) Replika kobiety polskiej (autorki listu otwartego) na odpowiedź młodzieńca polskiego Nie tobie, mój Sowizdrzale, Złotowłosy piękny paziu, Nie tobie, mój słodki Aziu, Taka przystała odpowiedź Na tęsknoty me i żale, Na mojego serca spowiedź! Ty niewdzięczny, ty niepomny, Ty, pieszczony jak Żuanek, Mentor panieneczki skromnej, Półdziewicy półkochanek, Ty, bawidełko mężatek, Feblik matek, wdów gagatek, Spowiednik arystokratek, Ty, co piłeś do przesytu Zmysłów mych najskrytsze dreszcze, Coś dziś cały ciepły jeszcze Od puchu mojej pościeli, Ty — mi mówisz o kądzieli! Więc ty, mimo twego sprytu, Nie poznałeś mnie na tyle, Że dla ciebie dokumentem Są Marynie i Maryle? Że dla ciebie pismem świętem Są Aniele i Anielki, I ten ckliwy produkt wszelki *Waszej* wytrzebionej «*jaźni*», *Waszej* smutnej wyobraźni!? Więc te cuda polskich dziewic, Swojskiej cnotki miły zapach, Te gosposie i te Zosie, Które sobie przy bigosie Fantazjował pan Mickiewicz, Aby znaleźć w nich pociechę Po swoich miłosnych klapach, Czyjejż są tęsknoty echem? Czyjeż ideały godne? A te, w czułym atramencie Urodzone nimfy wodne Pana Słowackiego Jula, O którego… mankamencie Wie dzisiaj każda smarkula, I który mu wypomina Nawet *Świderska Alina*!! A ten… trzeci wasz poeta… No, ten… hrabia… z dużym nosem, Któremu każda kobieta, Co ją ujrzał bez bielizny, Była symbolem Ojczyzny, A łóżko ofiarnym stosem! (Tak w męczeństwa aureoli Z każdą popływał w gondoli, Potem — ona poszła z dzieckiem, A on rozmawiał z Czarnieckim). Powiedz, proszę, z jakiej racji Ja mam brać odpowiedzialność Za tych figur monstrualność, Wylęgłych w imaginacji Rozmaitych takich panów! Więc te przeróżne perwersje Lechickich erotomanów, Polskie matki, polskie żony, Te Grażyny i Aldony Ty chcesz uważać za wersję Autentyczną kobiecości? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . To się można wściec ze złości!! Zostaw całą tę bibułę, Złotowłosy paziu słodki, Zostaw te androny czułe, Wielkich duchów małe plotki! Wierz mi, wszyscy ci poeci To są duże, stare dzieci, I najgłupsza panna z pensji Nie ma tak śmiesznych pretensji. Że ktoś stworzył «Tadeusza», Winszuję mu sercem całem, Lecz czyż każdego geniusza Mam nagradzać własnym ciałem? Płacić długi społeczeństwa Ceną mojego panieństwa? Zapytajcie się Maryli: Opowie wam każdej chwili, Czuje w kościach do tej pory Te filareckie amory I ten poetycki kierat, W jaki wprzągł ją pan literat! W niewinności szukał chluby, Mleczkiem pijał zdrowie «lubej», Ballad płodził całe łokcie, Z sercem czystszym niż paznokcie Mierzył, zbrojny w pancerz wiary, *Siłę* (męską!) *na zamiary*! Takie ma kobieta szanse, Gdy się z wieszczem wda w romanse: A niech która się odważy Zerwać nici tych szantaży, Śluza przekleństw się otwiera: «Puchu marny» et cetera! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Pójdź, mój paziu, chwile płyną, Nie dla nas ta gra słów pusta, Gdy pić zechcesz życia wino, Zawsze znajdziesz moje usta. Choć *pod oknem* trubadury Giną w lirycznej agonii, Drwij z całej literatury, Oknem właź bez ceremonii! ----- Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnelektury.pl. Wersja lektury w opracowaniu merytorycznym i krytycznym (przypisy i motywy) dostępna jest na stronie http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/slowka-zbior-replika-kobiety-polskiej. Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Wolne Lektury. Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur. Ten utwór jest w domenie publicznej. Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3: https://artlibre.org/licence/lal/pl/ Fundacja Wolne Lektury zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur: https://wolnelektury.pl/info/zasady-wykorzystania/ Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki. Tekst opracowany na podstawie: Tadeusz Boy-Żeleński, Słówka: zbiór wierszy i piosenek, nakł. Księgarnia Polska B. Połonieckiego, Lwów; wyd. E. Wende, Warszawa 1913 Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN. Opracowanie redakcyjne i przypisy: Dorota Kowalska, Marta Niedziałkowska.