Spis treści

    1. Dusza: 1
    2. Matka: 1
    3. Pogarda: 1
    4. Więzienie: 1
    5. Wolność: 1
    6. Łzy: 1 2
    7. Śmiech: 1
    8. Żałoba: 1

    Hela BlumengraberMojej matce!

    1
    ŁzyNie będę już płakać, przyrzekłam to sobie już raz.
    W bólu zakrzepłe serce jak głaz zamknę w sobie.
    Pięści podnoszę ku niebu, groźne obie, twarde,
    Śmiech, PogardaŚmiechem upiornym splunę!!!
    5
    DuszaWolność, WięzienieWyfrunę duszą, za kratę wyfrunę[1]!
    I śmiała się będę, śmiała,
    ŁzyŻem przecież wolna, żem łez zapomniała…
    MatkaLecz Tobie, o święta, Żałobakilka nietkniętych jeszczem[2] łez schowała,
    By w ślady Twych prochów, przypaść, zaszlochać,
    10
    Jak dziecko jeszcze zaszlochać.

    Przypisy

    [1]

    za kratę wyfrunę — losy autorki wiersza, Heli Blumengraber, nie są znane, ale ten fragment sugeruje, że w czasie wojny przebywała w zamknięciu: być może w getcie, więzieniu, obozie koncentracyjnym, obozie pracy lub obozie zagłady. [przypis edytorski]

    [2]

    jeszczem (…) schowała — forma rzadko używana; konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, inaczej: jeszcze schowałam. [przypis edytorski]