- Czas: 1
- Przemijanie: 1
- Sztuka: 1
Charles BaudelaireKwiaty złaNieszczęścietłum. Antoni Lange
1By tak ciężki unieść głaz
Syzyfowe trza mieć siły;
Choć mi trudów pot jest miły —
5W dal od sławnych mogił, w dal
Idzie — w pusty szlak cmentarny
Serce me jak bęben gwarny —
Grzmiąc ponurych marszów żal.
Skarb niejeden pogrzebany
10Śpi w ciemności zapomnianej
W głębi — z dala od łopaty!
Z żalem rozlewają kwiaty
Swą — jak tajnia
[1] — słodką woń
Na samotnych głębi toń!