Baudelaire, Charles Amor i czaszka M-ski, Adam Sekuła, Aleksandra Niedziałkowska, Marta Dąbek, Katarzyna Fundacja Nowoczesna Polska Romantyzm Liryka Wiersz Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN. http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/kwiaty-zla-amor-i-czaszka http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=18750 Karol Baudelaire, Kwiaty grzechu, tłum. Adam M-ski [Zofia Trzeszczkowska] i Antoni Lange, H. Cohn, Warszawa 1894 Domena publiczna - Antoni Lange (tłum.) zm. 1929 2000 xml text text 2010-03-04 pol http://redakcja.wolnelektury.pl/media/dynamic/cover/image/85.jpg Parker Flowers, makelessnoise@Flickr, CC BY 2.0 http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/85 Charles Baudelaire Kwiaty zła Amor i czaszka Anioł, Miłość, Cierpienie, Zabawa, Kondycja ludzkaNa czaszkę ludzkości wsiadłszy/ Anioł rozparty,/ Profanprofan --- laik, dyletant, osoba nieznająca się na rzeczy, niekompetentna; (daw.) osoba niewtajemniczona w arkana kultu religijnego; osoba dopuszczająca się profanacji tj. znieważenia przedmiotu lub miejsca kultu religijnego., jak z tronu z niej patrzy/ I stroi żarty. PrzemijanieDmucha rój baniek skrzydlaty,/ Każda lot bierze,/ Jakby ścigała gdzieś światy,/ W sinym eterze. Wątły, świecący glob fruwa,/ Chyżymi loty,/ Pęka --- i tchnienie wypluwa,/ Niby sen złoty. Za każdą bańką głos czaszki/ Słyszę, jak jęczy:/ «I kiedyż koniec igraszki/ Dzikiej, szaleńczej? Bo to, co ciskasz w przestworze,/ Tak lekko, śmiało,/ To mózg mój, zbójco-potworze,/ Krew ma i ciało!»