Baczyński, Krzysztof Kamil Legenda Kozioł, Paweł Rajski, Maciej Katarzyna Walichnowska Tomasz Kolinko zby sroczka Piotr Skirski animal Jan Marcinkiewicz Sławomir Czarnecki Joanna Stępień Alkina Daga Justyna Sławik 10 Beata i Gabrysia Wcisło Agnieszka Bielawska Fundacja Nowoczesna Polska Współczesność Liryka Wiersz Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez fundację Nowoczesna Polska. http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/baczynski-legenda Krzysztof Kamil Baczyński, Poezje, wybór K. Wyka, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1977. Domena publiczna - Krzysztof Kamil Baczyński zm. 1944 2015 xml text text 2015-01-28 pol http://redakcja.wolnelektury.pl/media/cover/image/2980414139_bf1be1fe40_o.jpg Baltic Sea, unukorno, CC BY 2.0 http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/4177 Krzysztof Kamil Baczyński Legenda MorzeWydęte karawelekarawela --- rodzaj jednopokładowego, szybkiego żaglowca z XV--XVII w. o żaglach z czerwonych motyli,/ pachnące cynamonem, pieprzem i imbirem,/ upływają po morzach mosiężnych, a w tyle/ delfiny ciągną --- jak antyczne liry./ Jacyż na rufach zdobywcy/ odlani z płynnego złota/ w pieśniach wysmukłych jak skrzypce,/ z puszystym wejrzeniem kota? A zawsze tak samo daleko/ dzwonią na widnokręgu/ maleńkie archipelagi,/ które dosięgnąć ręką. Tam w wyspach małych jak uśmiech/ przez dżungle tygrysiej trawy/ wędrują złote strusie/ i szylkretoweszylkretowy --- wykonany z szylkretu, tj. masy rogowej uzyskiwanej z pancerzy żółwi. żyrafy./ W różowym hamaku wybrzeża/ koń purpurowy gna,/ a z dziupli zagląda w pejzaż/ maleńki induski strach./ Kto ten krajobraz zbudował/ na wiotkim cieniu zamyśleń,/ nad trąbką wiatru wydymał/ policzki wezbrane jak wiśnie?/ Oto zwrotniki płonące/ jak złoto-czerwone piekło. Maleńkie archipelagi/ zawsze tak samo daleko. Strzelały race gwiazd/ w przestrzeń wydętą i ślepą,/ spadały księżyce na płask/ do dna stopionego w srebro./ Śpiewały ryby skrzydlate/ pieśni przejrzyste i szklane,/ kiedy w wyblakłe rano/ okręt upływał nad światem. Oto legenda marzeń,/ śmiesznych ptaków ze snów./ Nocą to tylko żeglarze/ płyną na dziwny łów: HistoriaPatrzeć, patrzeć na niebo smutku/ nad drzewo odarte historii./ Tam białe trupy zdobywców ---/ --- herosów zastygłych w orionorion --- gwiazdozbiór nazwany od myśliwego z Beocji, po śmierci przeniesionego na nieboskłon i ścigającego Plejady (oczekiwany byłby zapis wielką literą)../ Tam tylko w hamaku plaży/ dziewczynki z miedzi kołyszą/ pieśni zgubionych żeglarzy/ zarosłych czasem i ciszą. 21 II 41 r.