Baczyński, Krzysztof Kamil
Legenda
Kozioł, Paweł
Rajski, Maciej
Katarzyna Walichnowska
Tomasz Kolinko
zby
sroczka
Piotr Skirski
animal
Jan Marcinkiewicz
Sławomir Czarnecki
Joanna Stępień
Alkina
Daga
Justyna Sławik
10
Beata i Gabrysia Wcisło
Agnieszka Bielawska
Fundacja Nowoczesna Polska
Współczesność
Liryka
Wiersz
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez fundację Nowoczesna Polska.
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/baczynski-legenda
Krzysztof Kamil Baczyński, Poezje, wybór K. Wyka, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1977.
Domena publiczna - Krzysztof Kamil Baczyński zm. 1944
2015
xml
text
text
2015-01-28
pol
http://redakcja.wolnelektury.pl/media/cover/image/2980414139_bf1be1fe40_o.jpg
Baltic Sea, unukorno, CC BY 2.0
http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/4177
Krzysztof Kamil Baczyński
Legenda
MorzeWydęte karawelekarawela --- rodzaj jednopokładowego, szybkiego żaglowca z XV--XVII w. o żaglach z czerwonych motyli,/
pachnące cynamonem, pieprzem i imbirem,/
upływają po morzach mosiężnych, a w tyle/
delfiny ciągną --- jak antyczne liry./
Jacyż na rufach zdobywcy/
odlani z płynnego złota/
w pieśniach wysmukłych jak skrzypce,/
z puszystym wejrzeniem kota?
A zawsze tak samo daleko/
dzwonią na widnokręgu/
maleńkie archipelagi,/
które dosięgnąć ręką.
Tam w wyspach małych jak uśmiech/
przez dżungle tygrysiej trawy/
wędrują złote strusie/
i szylkretoweszylkretowy --- wykonany z szylkretu, tj. masy rogowej uzyskiwanej z pancerzy żółwi. żyrafy./
W różowym hamaku wybrzeża/
koń purpurowy gna,/
a z dziupli zagląda w pejzaż/
maleńki induski strach./
Kto ten krajobraz zbudował/
na wiotkim cieniu zamyśleń,/
nad trąbką wiatru wydymał/
policzki wezbrane jak wiśnie?/
Oto zwrotniki płonące/
jak złoto-czerwone piekło.
Maleńkie archipelagi/
zawsze tak samo daleko.
Strzelały race gwiazd/
w przestrzeń wydętą i ślepą,/
spadały księżyce na płask/
do dna stopionego w srebro./
Śpiewały ryby skrzydlate/
pieśni przejrzyste i szklane,/
kiedy w wyblakłe rano/
okręt upływał nad światem.
Oto legenda marzeń,/
śmiesznych ptaków ze snów./
Nocą to tylko żeglarze/
płyną na dziwny łów:
HistoriaPatrzeć, patrzeć na niebo smutku/
nad drzewo odarte historii./
Tam białe trupy zdobywców ---/
--- herosów zastygłych w orionorion --- gwiazdozbiór nazwany od myśliwego z Beocji, po śmierci przeniesionego na nieboskłon i ścigającego Plejady (oczekiwany byłby zapis wielką literą)../
Tam tylko w hamaku plaży/
dziewczynki z miedzi kołyszą/
pieśni zgubionych żeglarzy/
zarosłych czasem i ciszą.
21 II 41 r.