Spis treści

      Krzysztof Kamil BaczyńskiJuwenilia IIHellada[1]

      1
      Kolumny mdleją cieniami,
      bluszcz gryzie słodki jak biel marmur,
      błękitne wzgórza pełzają po miękkim morzu,
      cisze spadają w dłonie bogactwem za darmo,
      5
      w szept mgieł schodzą strumienie w cierpkich błyskach noży.
      Można nic nie mówić,
      w chmurach się położyć,
      wędrować:
      w drodze napotkam omdlałą świątynię Nike[2],
      10
      obejmę miękko dłońmi — przyjacielskim splotem,
      w góry zmącone echem — pasterskim pokrzykiem,
      pójdziemy wolno nad groby zgubionych homerów[3].

      Przypisy

      [1]

      Hellada — ogólne określenie starożytnej Grecji. [przypis edytorski]

      [2]

      Nike (mit. gr.) — bogini zwycięstwa. [przypis edytorski]

      [3]

      Homer — autor fundamentalnych dla kultury europejskiej eposów greckich: Iliady i Odysei; żył w VIII w. n. e. [przypis edytorski]