Spis treści

    1. Poezja: 1
    2. Szczęście: 1

    Krzysztof Kamil BaczyńskiJuwenilia IIElegia IV

    1
    Ach, mówiłbym ci o nocach zbitych gradem jak ptaki,
    mówiłbym słowa błędne o drzew tragicznych twarzach,
    o latarniach jak świece, gaszonych krepą[1] wiatru…
    ach, mógłbym… mógłbym dzień jak oczy spokoju przerażać…
    5
    Patrz… noc uderza w martwe akordy cieni,
    droga odchodzi w gorzkich łkaniach latarń.
    Szczęście, PoezjaJak trudno szczęście w karty papieru zamienić.
    Jak trudno w oczach dalekich szukać odbić świata.
    Patrz… oczy — smutni pielgrzymi odchodzą drogą —
    10
    spłakaną wiatrem, ciężkim, czarnym samobójcą,
    można nie szukać gwiazd,
    można nie płakać w ogrójcach,
    noc można zgasić jednym ruchem dłoni.
    II. 39 r.

    Przypisy

    [1]

    krepa — tkanina o lekko pomarszczonej fakturze, kojarzona z żałobą. [przypis edytorski]