Spis treści

    1. Miłość: 1
    2. Żywioły: 1

    Krzysztof Kamil BaczyńskiErotyk

    1
    W potoku włosów twoich, w rzece ust,
    kniei jak wieczór — ciemnej
    wołanie nadaremne,
    daremny plusk.
    5
    Jeszcze w mroku owinę, tak jeszcze różą nocy
    i minie świat gałązką, strzępem albo gestem,
    potem niemo się stoczy,
    smugą przejdzie przez oczy
    i powiem: nie będąc — jestem.
    10
    ŻywiołyJeszcze tak w ciebie płynąc, niosąc cię tak odbitą
    w źrenicach lub u powiek zawisłą jak łzę,
    usłyszę w tobie morze delfinem srebrnie ryte,
    w muszli twojego ciała szumiące snem.
    Albo w gaju, gdzie jesteś
    15
    brzozą, białym powietrzem
    i mlekiem dnia,
    barbarzyńcą ogromnym,
    tysiąc wieków dźwigając
    trysnę szumem bugaju
    20
    w gałęziach twoich — ptak.
    Dedykacja:
    MiłośćJeden dzień — a na tęsknotę — wiek,
    jeden gest — a już orkanów pochód,
    jeden krok — a otoś tylko jest
    25
    w każdy czas — duch czekający w prochu.

    Mojej najdroższej Basi[1] — Krzysztof

    dn. 2 II 42 r.

    Przypisy

    [1]

    Basia — Barbara Baczyńska, z domu Drapczyńska (1922–1944), żona Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Poznali się pod koniec 1941 roku, w czerwcu 1942 wzięli ślub. Zginęła podczas Powstania Warszawskiego. [przypis edytorski]