Spis treści

    1. Ciało: 1
    2. Cisza: 1
    3. Kobieta: 1
    4. Sen: 1
    5. Światło: 1

    Krzysztof Kamil BaczyńskiBiała magia

    1
    KobietaStojąc przed lustrem ciszy
    Barbara[1] z rękami u włosów
    nalewa w szklane ciało
    srebrne kropelki głosu.
    5
    Światło, CiałoI wtedy jak dzban — światłem
    zapełnia się i szkląca
    przejmuje w siebie gwiazdy
    i biały płyn miesiąca.
    Przez ciała drżący pryzmat
    10
    w muzyce białych iskier
    łasice się prześlizną
    jak snu puszyste listki.
    Oszronią się w nim niedźwiedzie,
    jasne od gwiazd polarnych,
    15
    i myszy się strumień przewiedzie
    płynąc lawiną gwarną.
    Sen, CiszaAż napełniona mlecznie,
    w sen się powoli zapadnie,
    a czas melodyjnie osiądzie
    20
    kaskadą blasku na dnie.
    Więc ma Barbara srebrne
    ciało. W nim pręży się miękko
    biała łasica milczenia
    pod niewidzialną ręką.

    4 I 1942, 3 w nocy

    Przypisy

    [1]

    Barbara — imię to nosiła żona Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, z domu Drapczyńska (1922–1944). Poznała Baczyńskiego pod koniec 1941 roku, w czerwcu 1942 wzięli ślub. Zginęła podczas Powstania Warszawskiego. [przypis edytorski]