Spis treści

      Adam AsnykZ obcych stronVII. Haszumat

      1
      Haszumat tylko małpą był,
      Lecz Ramy wiernym sługą…
      I z bohaterstwem wedle sił
      Demonów zwalczał długo.
      5
      A gdy tryumfu nadszedł czas,
      U niebios jasnych progów,
      Haszumat z Ramą został wraz
      Obdarzon łaską bogów.
      I gdy stał trwożny, patrząc w blask
      10
      Przy boku bohatera,
      Spytali: «Jakich żąda łask,
      I jaki dar wybiera?»
      On westchnął: «Jedną żądzę mam,
      Lecz nikt jej nie wysłucha;
      15
      Bo chcę do niebios dążyć bram
      Ludzkiego posiąść ducha».
      Więc rzekł mu Indra, jasny bóg:
      «Przez miłość swą ku Ramie
      Walcząc w szeregu moich sług,
      20
      Zdobyłeś ludzkie znamię.
      Ponad bezdusznych stworzeń rój
      Ponad powłokę błota,
      Wyniósł cię własny poryw twój
      Wyższego chęć żywota.
      25
      Wytrwale tylko w górę dąż!
      Z całem potomstwem Twojem,
      A będziesz bóstwu bliższym wciąż
      «Szlachetnych czynów znojem.
      Lecz się powracać myślą strzeż
      30
      «Do niższej sfery bytu,
      Ocknie się bowiem w tobie zwierz..
      I spadniesz z marzeń szczytu!»