Adam Asnyk

Z obcych stron
II. Taormina



Na urwisku prostopadłem,
    Na uciętych skał marmurze,
Ponad modrych mórz zwierciadłem
    Taormina błyszczy w górze.

Jak jaskółczych gniazd gromada,
    Przyczepiona do urwiska,
Tarasami w przepaść spada,
    Białe domki w błękit ciska.

Odwrócona ku wschodowi
    W głąb Jońskiego patrząc morza,
Pierwsze świtu blaski łowi,
    Które grecka śle jej zorza.

Na błękitów malowidle
    O minionych czasach marzy:
Wysunięty na jej skrzydle
    Grecki teatr siadł na straży.

Zasiadł z ciszą i powagą
    >Wabiąc widzów tak wymownie…
Bo otworzył pierś swą nagą,
    Malowniczych scen widownię.

W koło uśmiech słońca złoty
    I błękitu nieskończoność,
Zawieszonych pnączów sploty,
    Z laurowych drzew zieloność.

Różowieją po gór stokach
    Strojne w świeży kwiat mandorle;
Wyżej zamek tkwi w obłokach;
    Saracenów gniazdo orle.

Wyżej ponad horyzontem
    Płaszcz ze srebra wznosząc świetny,
W niebo wbił się ostrokątem
    Wyniesiony stożek Etny.

Jak rycerskie nad nim pióro
    Na błękitach coraz bledsze,
Dym podłużną wzniósł się chmurą
    I rozpływa się w powietrze.

Legendowe tchnienia wieją,
    I słoneczne błyszczą mity…
Dni współczesnych z Odysseją
    Pada jeszcze blask odbity.

Starożytny duch Hellady
    Swe pajęcze sieci przędzie,
Choć zamglony, nikły, blady,
    Piętno swoje wyrył wszędzie.

Zlał się z całą tą przyrodą,
    I jak światło gdzieś z grobowca
Pod powierzchnią życia młodą
    Śle promienie dla wędrowca.

Niegdyś znowu ku tej skale
    Fala morska z sobą niosła
Dzikie, groźne plemion fale,
    Rycerskiego tłum rzemiosła.

Przybywały po łup krwawy
    Saraceny i Normandy,
Rozwijając tęczę sławy
    I rycerskich dzieł girlandy.

I niejeden z tych rycerzy
    Ostrym mieczem swym wykrawał,
By tron sobie zdobyć świeży,
    Pochwyconej ziemi kawał.

Dziś ta przeszłość barwna tyle
    Chociaż cicho w laurach drzemie
Miga jednak w złotym pyle,
    Co klasyczną kryje ziemię.





-----
Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnelektury.pl.
Wersja lektury w opracowaniu merytorycznym i krytycznym (przypisy i motywy) dostępna jest na stronie http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/asnyk-z-obcych-stron-ii-taormina/.

Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Wolne Lektury.

Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur.
Ten utwór jest w domenie publicznej.
Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3: https://artlibre.org/licence/lal/pl/
Fundacja Wolne Lektury zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.
Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur: https://wolnelektury.pl/info/zasady-wykorzystania/
Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki.

Tekst opracowany na podstawie: Adam Asnyk, Pisma, tom III, wydanie nowe zupełne, w układzie i z objaśnieniami F. Hoesicka, nakładem Księgarni F. Hoesicka, Warszawa 1924.

Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl) na podstawie tekstu dostępnego w serwisie Wikiźródła (http://pl.wikisource.org).