Spis treści

Adam AsnykWcielenie

Ignacemu Pieniążkowi

To, co niegdyś w ideału sferze

Snem jedynie było marzyciela,

Z biegiem czasu kształt widomy bierze,

I w dążenia ludzkości się wciela.

Jasną marę nieuchwytną wprzódy,

A tak pełną rajskiej szczęścia wróżby,

Wywalczają krwią i łzami ludy,

I do ziemskiej zaprzęgają służby.

Ów sen wieków, długo niedościgły,

Co rozjaśniał ciemne marzeń noce,

Staje nagle wśród świata zastygły,

I zamknięty w cielesnej powłoce.

Krótki tryumf! Po zachwytu chwili,

Jaka wieki oczekiwań płaci,

Ci rycerze, co za nią walczyli,

Nie poznają wielbionej postaci.

Widzą z żalem, że wszystko co w darze

Wniosła na świat wśród swego pochodu,

Krzywd i gwałtów z kart dziejów nie zmaże,

I ludzkiego nie nasyci głodu!