Spis treści

      Adam AsnykNad głębiamiXXXIII

      1
      Pośród narodów, wyście nędzarzami!
      Z dumą hidalgów nosicie łachmany,
      I odkrywacie światu swoje rany,
      Aby zarabiać na chleb krwią i łzami.
      5
      Własną nikczemność znacie dobrze sami,
      Więc się chowacie w pamiątek kurhany,
      I gdy kto skargę podniesie stroskany,
      Wołacie: że on świętość grobu plami.
      Trzeba mieć litość nad wami, nędzarze,
      10
      Trzeba wam życzyć o biedni, ułomni!
      Żebyście ciche zalegli cmentarze,
      I z tego świata zeszli bezpotomni;
      Śmierć wam tę jedną nadzieję ukaże:
      Że o was Polska i przyszłość zapomni!