Adam AsnykNad głębiamiXXX

Taką jak byłaś, nie wstaniesz z mogiły!

Nie wrócisz na świat w dawnej swojej krasie;

Musisz porzucić kształt przeszłości zgniły,

Na którym teraz robactwo się pasie,

Musisz zatracić nie jeden rys miły,

I wdzięk w dawniejszym uwielbiany czasie…

Lecz nową postać wziąć i nowe siły

I nowych wieków oręż mieć w zapasie.

Grób cię nie odda światu widmem bladem,

Z mogilnej pleśni i zgnilizny plamą,

Do wnętrza śmierci przesiąkniętą jadem…

Lecz przystrojona w królewski dyadem,

Musisz do życia wkroczyć życia bramą:

Musisz być inną, choć będziesz tą samą!