Franciszka ArnsztajnowaO Wodzu
1O Wodzu!… Imię Twoje i postać legendą
Za życia już oplotła sława niespożyta,
Wnuki kiedyś zazdrościć oczom naszym będą,
Że patrzyły na Ciebie… Siwa Twoja świta,
5Twój mundur próżny ozdób i galonów złota,
Znajdą się obok białej Kościuszki siermięgi,
Jak relikwię pod szkło swe przyjmie je gablota,
A młodzież przed nią składać będzie swe przysięgi.
W sercu Polaka wyrył wieczny chwały djament
10Dwoje imion: Kościuszko, Xiążę Józef… Dziecię
Z ust matki swej na życia drogę, jak sakrament,
Brało imion tych dwoje. Wodzu! Twoje — trzecie.
