Franciszka ArnsztajnowaKrwi swojej
1Krwi swojej bujnej cementem spoiłeś ziemię rozdartą,
Granice miłej Ojczyzny grodziłeś kości swych wartą,
Wschód, zachód, północ, południe zmierzyłeś stopą przechrobrą,
Żołnierzu mój, gospodarzu, sięgnąłeś po swe dobro.
5A gdy, piastową zebrawszy do znaku już ojcowiznę,
Staniesz w obejściu i z dumą spojrzysz na pola swe żyzne,
W zagrodzie nowej, włodarzu, dębowe rozewrzyj wota,
Na ścieżaj roztwórz! Niech wnijdzie w nie Jutra zorza złota!
