Spis treści

      Karol Bołoz AntoniewiczMiłość

      . . . . . . . . . . Amor puo far perfetti
      Gli animi qui, ma piu perfetti in cielo.[1]

      M. A. Buonarotti.

      1
      Jeżeli tylko sném iest nasze życie,
      Coż iest miłości słodkie zachwycenie?
      Coż łzy roskoszy? coż każde westchnienie
      Co tkliwsze serca okazuię bicie?
      5
      Choć strumień nieszczęść leie się obficie,
      I szczęście, nie iest marne uroienie,
      Kiedy, niezgasłe miłości płomienie,
      Wgłąb czułéy duszy, wcisnęli się skrycie! — —
      Gdy na iéy śnieżnym spoczywam łonie, — —
      10
      Gdy wiéy obięciu, łzę smutku uronie,
      Obraz roskoszy, nigdy nie zatonie!
      Jako snu słodkiem marzeniem, uięty,
      Choć los, w nieszczęścia wtrąci mnie odmęty,
      Ten płomień, w duszy nie zagasi, swięty!

      Przypisy

      [1]

      Amor puo far perfetti… — fragment sonetu Michała Anioła Buonarotti. Przekład Lucjana Siemieńskiego ():…Miłość doskonali Ducha na ziemi, w niebie go krzysztali. [przypis edytorski]