Antoniewicz, Karol Bołoz
2014-07-07
1923
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl) na podstawie tekstu dostępnego w serwisie Wikiźródła (http://pl.wikisource.org). Redakcję techniczną wykonała Paulina Choromańska, natomiast korektę utworu ze źródłem wikiskrybowie w ramach projektu Wikiźródła.
xml
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/antoniewicz-grob
pol
Fundacja Nowoczesna Polska
Domena publiczna - Karol Bołoz Antoniewicz zm. 1852
Karol Bołoz Antoniewicz, Sonety, zeszyt pierwszy, drukiem Józefa Schnaydera, Lwów 1828.
http://pl.wikisource.org/wiki/Sonety_%28Antoniewicz_zeszyt_1%29/Gr%C3%B3b
Sonet
Pozytywizm
Liryka
Grób
text
http://redakcja.wolnelektury.pl/media/cover/image/4786934789_eb96d3012c_o.jpg
Faded Poppy, Joe Hart, CC BY 2.0
http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/4318
0.3
Karol Bołoz Antoniewicz
Grób
All’ombra de’ cipressi e dentro l’urne/
Confortate di pianto, o forse il sonno/
Della morte men duro? . . . . . . . . . . ./
Ugo Foscolo.
Po ciężkich burżach, głos nas smiérci wzywa; /
Wszak tylko bolem życia przeciąg cały! /
Łudzącym blaskiém, są serca zapały; /
Nad grobém, światła, strumień się rozlewa!
Tu świat, samotną ciszę nie przerywa, /
Gdzie się Cypresów gałązki splątały; /
Choć wicher pędzi o nadbrżeżne skały/
Falę, ta ięcząc, spokoynie odpływa!
Dusza się wzbiwszy w niebieskie przestworże, /
Roskosz nieznanych obiąć nie może! --- --- /
Choć tu się leią smutku łzy obficie;
Żadna iuż zgasłe nie powróci życie; /
Ale gdy miłość, urnę śmierci rosi, /
Kwiat się boleści, nad grobem podnosi!