Antoniewicz, Karol Bołoz 2014-07-07 1923 Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl) na podstawie tekstu dostępnego w serwisie Wikiźródła (http://pl.wikisource.org). Redakcję techniczną wykonała Paulina Choromańska, natomiast korektę utworu ze źródłem wikiskrybowie w ramach projektu Wikiźródła. xml http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/antoniewicz-grob pol Fundacja Nowoczesna Polska Domena publiczna - Karol Bołoz Antoniewicz zm. 1852 Karol Bołoz Antoniewicz, Sonety, zeszyt pierwszy, drukiem Józefa Schnaydera, Lwów 1828. http://pl.wikisource.org/wiki/Sonety_%28Antoniewicz_zeszyt_1%29/Gr%C3%B3b Sonet Pozytywizm Liryka Grób text http://redakcja.wolnelektury.pl/media/cover/image/4786934789_eb96d3012c_o.jpg Faded Poppy, Joe Hart, CC BY 2.0 http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/4318 0.3 Karol Bołoz Antoniewicz Grób All’ombra de’ cipressi e dentro l’urne/ Confortate di pianto, o forse il sonno/ Della morte men duro? . . . . . . . . . . ./ Ugo Foscolo. Po ciężkich burżach, głos nas smiérci wzywa; / Wszak tylko bolem życia przeciąg cały! / Łudzącym blaskiém, są serca zapały; / Nad grobém, światła, strumień się rozlewa! Tu świat, samotną ciszę nie przerywa, / Gdzie się Cypresów gałązki splątały; / Choć wicher pędzi o nadbrżeżne skały/ Falę, ta ięcząc, spokoynie odpływa! Dusza się wzbiwszy w niebieskie przestworże, / Roskosz nieznanych obiąć nie może! --- --- / Choć tu się leią smutku łzy obficie; Żadna iuż zgasłe nie powróci życie; / Ale gdy miłość, urnę śmierci rosi, / Kwiat się boleści, nad grobem podnosi!