Spis treści

    1. Burza: 1
    2. Ciało: 1
    3. Ciemność: 1
    4. Cierpienie: 1
    5. Duch: 1
    6. Konflikt: 1
    7. Morze: 1
    8. Otchłań: 1
    9. Poezja: 1
    10. Walka: 1
    11. Wiatr: 1 2

    Jan KasprowiczW ciemności schodzi moja duszaIV

    1
    Ty w ciasnej piersi mórz ogromie!
    WiatrNa burzę wichr już głucho dzwoni,
    Już gwiazd iskrzących gasi płomię[1].
    5
    Już ci palcami strasznej dłoni
    Demon nawałnic sięgnął do dna —
    CiemnośćO zachmurzona duszy toni,
    Przed chwilą jeszcze tak pogodna!
    CierpienieZrywasz się, jęczysz, szukasz broni,
    10
    Wał[2] bijesz wałem śród tej męki,
    PoezjaŁkasz żądzą ciszy — cóż ci po niej?
    W pieśń się zmieniają twoje jęki!
    I pieśń ta huczy, pieśń ta dzwoni,
    W rytmicznych falach okrąg nurza:
    15
    I przestwór słucha tej symfonii,
    Którą–ć wyrwała z głębin burza.
    WiatrZ dziwu wichr staje w chmur pogoni,
    Tylko melodią razem dyszy:
    O nawałnicą śpiewna toni,
    20
    Czemu tak bardzo żądasz ciszy?!

    Przypisy

    [1]

    płomię — płomień. [przypis edytorski]

    [2]

    wał — fala. [przypis edytorski]