Spis treści

    1. Błądzenie: 1
    2. Cierpienie: 1
    3. Kondycja ludzka: 1 2
    4. Nadzieja: 1
    5. Natura: 1
    6. Przemijanie: 1
    7. Samotność: 1
    8. Śmierć: 1
    9. Życie jako wędrówka: 1

    Uwspółcześnienia: Pisownia łączna i rozdzielna: niema — nie ma; coby — co by Pisownia joty: Orjonowi — Orionowi

    August von PlatenOda XXVIItłum. Stefan Napierski

    1
    Przemijanie, Śmierć, Natura, Kondycja ludzkaMłoda, niewinna natura, człowiek to jeno[1]
    Starzeje się, winę wokół gromadząc i nędzę;
    Przeto sprawiedliwość nadchmurna zwiastowała nam
    Wyzwolenie i śmierć.
    5
    Cierpienie, Życie jako wędrówka, NadziejaZawsze z dzisiaj na jutro płocha odracza nadzieja
    Widmo utęsknień. Pod obce nieba wędruje
    Człek, jedną wymieniając niedolę
    Na gorzką, bardziej gorzką.
    Zawsze o wolność pasuje się[2], o poznanie;
    10
    Kiedy wszystko śmiertelnych zakuwa jak w obręcz!
    Nie ma mocy, co by ciosom sprostała,
    Pancerz hartowny pęka.
    Skrzydłem pod gwiazdy wzbija się wiedza, która
    Zaledwo jedną stronicę odwraca w księdze wszechrzeczy;
    15
    Czyś próbował kiedy wzdłuż mlecznych gościńców
    Błądzić ku Orionowi[3]?
    Błądzenie, Kondycja ludzka, SamotnośćZali[4] istnieją dwie dusze, które pojmą się do dna?
    Któż odpowie? Niech każdy ku tajemnicy się dźwiga,
    Głosów krewnych własnemu poszukując na wiatrach,
    20
    Póki nie umrze, szukając, póki nie umrze.

    Przypisy

    [1]

    jeno (daw.) — tylko. [przypis edytorski]

    [2]

    pasować się — walczyć. [przypis edytorski]

    [3]

    Orion — konstelacja widoczna na niebie półkuli płn. na jesieni i w zimie; nazwa pochodzi od imienia postaci z mit.gr., Oriona, niezwykle zręcznego myśliwego, syna Posejdona, który obdarzył go zdolnością chodzenia po wodzie, jego pies, Syriusz, również został patronem najjaśniejszej z gwiazd nocnego nieba, należącej do pobliskiej konstelacji Wielkiego Psa. [przypis edytorski]

    [4]

    zali (daw.) — czyż. [przypis edytorski]