Spis treści

    1. Pielgrzym: 1
    2. Światło: 1

    Adam MickiewiczSonety krymskieAłuszta w nocy

    1
    Rzeźwią się wiatry, dzienna wolnieje posucha,
    ŚwiatłoNa barki Czatyrdahu spada lampa światów[1],
    Rozbija się, rozlewa strumienie szkarłatów
    I gaśnie. PielgrzymBłędny pielgrzym ogląda się, słucha:
    5
    Już góry poczerniały, w dolinach noc głucha,
    Źródła szemrzą jak przez sen na łożu z bławatów,
    Powietrze, tchnące wonią, tą muzyką kwiatów,
    Mówi do serca głosem, tajemnym dla ucha.
    Usypiam pod skrzydłami ciszy i ciemnoty:
    10
    Wtem budzą mię rażące meteoru błyski,
    Niebo, ziemię i góry oblał potop złoty!
    Nocy wschodnia! ty na kształt wschodniéj odaliski[2],
    Pieszczotami usypiasz, a kiedym snu bliski,
    Ty iskrą oka znowu budzisz do pieszczoty.

    Przypisy

    [1]

    spada lampa światów — Słońce zachodzi za górę Czatyrdah. [przypis redakcyjny]

    [2]

    odaliska — wyraz tureckiego pochodzenia (odalik), oznacza kobietę posługującą damom haremu sułtańskiego; w ogóle kobietę zalotną, namiętną. [przypis redakcyjny]