Spis treści

    1. Noc: 1
    2. Tęsknota: 1
    3. Zazdrość: 1

    SafonaPółnoctłum. Jan Pietrzycki

    1
    NocDawno już zgasły Plejady[1]
    Za cichym borem, w mgle bladej
    Księżyc do skłonu się chyli…
    Tęsknota, ZazdrośćSerce tęsknotą mi płonie — — —
    5
    (…Tyś pewnie teraz, Faonie,
    Przy Amaryli!…)

    Przypisy

    [1]

    Plejady (mit. gr.) — siedem nimf, córek tytana Atlasa i okeanidy Plejone (nazwa ich może też oznaczać „gołębice”, gr. peleiades), będących towarzyszkami dziewiczej bogini Artemidy; ścigane przez Oriona, zostały przemienione przez Zeusa w gwiazdy; imieniem Plejad nazwana jest gromada gwiazd w gwiazdozbiorze Byka, sąsiadująca z konstelacją Oriona; ze wschodem Plejad na niebie nad Grecją w początkach maja rozpoczynał się pomyślny dla żeglugi morskiej okres, który kończył się wraz z ich zachodem na początku listopada, kiedy nastawał okres burzowy; Plejady najlepiej widoczne są przed północą, otacza je charakterystyczna błękitnawa mgławica. [przypis edytorski]