Spis treści

      Maria Pawlikowska-JasnorzewskaSzpilki

      1
      Srebrne są małe szpilki. Żółta jest panna Anna,
      Klęcząc upina suknię stojącej bladej hrabiny.
      Hrabina spośród jedwabi wznosi się jak fontanna,
      Jak smutna wierzba płacząca ubrana w crêpe-de-chiny.
      5
      I rzecze panna Anna klęcząca na kobiercu:
      „Nieszczęście, pani hrabino! oto zabrakło nam szpilek!”
      „O, droga panno Anno! Znajdą się. W moim sercu.
      Oprócz śmiertelnej strzały jest ich tam tyle, tyle…
      Miałam poduszkę do szpilek. Króliczka z białego atłasu.
      10
      Dziś już weń szpilek nie wbijam. Ach, człowiek coraz mniej błądzi…
      Króliczek: jak serce moje. Nie czynił wprawdzie hałasu,
      Lecz może cierpiał tym więcej. Jak panna Anna sądzi?”