Tadeusz MicińskiW pośród Raju(Noc mi rzuciła…)
1
Noc mi rzuciła swą czarną zasłonę
na serce — a okręt mój płynie wśród lodu.
Wyskoczę na brzeg — pójdę do mar swych ogrodu.
Pan Jezus furtę ozwarł — ma zranione
5czoło, lecz w oczach ironii błyskanie.
……………………………………
……………………………………
……………………………………
……………………………………
10Pan Jezus śmieje się — i księżyc gasi.
