Spis treści

    1. Noc: 1
    2. Przyroda nieożywiona: 1
    3. Rozpacz: 1
    4. Łzy: 1

    leksyka / pisownia u/ó: brózdy > bruzdy

    Oskar LoerkeNocą letniątłum. Stefan Napierski

    1
    Noc, Przyroda nieożywiona, Łzy, RozpaczZ wiązu konarów w dygocie zwisa
    Pnącz żalu rozpleniony,
    Prze korzeniami, drga czarna misa
    Wieczności pogrzebionej[1].
    5
    Giętko splotami pnie się ze strugi
    Tuman zgniły i łzawy,
    Z gleby parując, mży opar długi,
    Grozą podcina trawy.
    Podgwiezdne kręgi w łzach rozżalone
    10
    Harfiane zbudząż[2] skargi?
    Ach, bryły ziemi, bruzdy zielone
    W obłoki tłoczą piargi[3]!
    Mgłami się bliskość osnuła płaczu,
    Gorzko szlochają płoty,
    15
    Niebiosa sterczą niemą rozpaczą,
    Stromą górą zgryzoty.
    Wzgórze goryczy mieni się szklano,
    Chmury zwiesza zatraty,
    Kto, by ujść sobie[4], wyruszy rano,
    20
    Temu przesłoni światy.

    Przypisy

    [1]

    pogrzebiony (daw.) — pogrzebany. [przypis edytorski]

    [2]

    zbudząż — czy zbudzą; przecież zbudzą. [przypis edytorski]

    [3]

    piarg — stos kamieni. [przypis edytorski]

    [4]

    ujść sobie — uciec od siebie. [przypis edytorski]